"Droga poznania" Luna

...spalam sie, plone...
niczym piec rozgrzany do czerwonosci...
Spalam sie!
...czasem histerycznie przy tym placzac,
w ciszy i chlodzie pokoju,
lezac na dywanie kwiatów wprost z cmentarza marzen.
Spalam sie w mej samotnosci,
w ciemnosci która mnie ogarnia...
...i petle na szyje zaklada...
Ten zar, pragnienie wolnosci
obraca w proch, wszystko czego dotkne.
Otwieram oczy szeroko, ach, szeroko !
By odnalezc prawde...
by poczuc smak wszechrzeczy...
i im blizej mi do Bramy Poznania...
tym wiecej demonów
budzi sie do zycia.
-->